مبانی نظری و پیشینه پژوهش بینش هیجانی و بینش شناختی (فصل دوم)

مبانی نظری و پیشینه پژوهش بینش هیجانی و بینش شناختی (فصل دوم)

شناخت شامل جنبه های عملی فکر و فرایندهای فکری زیادی می شود ازجمله ادراک، توجه، شکل گیری دانش، حافظه و حافظه کاری، قضاوت و ارزش گذاری، عقل و محاسبات، قدرت حل مسئله و تصمیم گیری، منطق و تولید زبان. فرآیند شناختی از دانسته ها استفاده می کند و دانش جدید به دست می آورد.

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 48 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 

 

‏4-2- بینش شناختی
‏1-4-2- ‏مفهوم بینش‏ ‏شناختی
‏بینش‏ ‏مفهومی‏ ‏چالش‏ ‏برانگیز‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏ارائه‏ ‏تعریفی‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏که‏ ‏مورد‏ ‏توافق‏ ‏همه‏ ‏متخصصان‏ ‏و‏ ‏صاحبنظران‏ ‏قرار‏ ‏گیرد،‏ ‏مشکل‏ ‏است‏. ‏مفهوم‏ ‏بینش‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏گسترده‏ ‏به‏ ‏وسیله‏ ‏متخصصان‏ ‏بالینی‏ ‏در‏ ‏زمینه‏ ‏بیماری‏ ‏های‏ ‏روانی‏ ‏به‏ ‏ویژه‏ ‏روان‏ ‏پریشی‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏همچنین‏ ‏ارتقاء‏ ‏سلامت‏ ‏روانی‏ ‏مورد‏ ‏توجه‏ ‏قرار‏ ‏گرفته‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏این‏ ‏توجه‏ ‏ناشی‏ ‏از‏ ‏پیوند‏ ‏و‏ ‏ارتباط‏ ‏نیرومندی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏بین‏ ‏بینش‏ ‏و‏ ‏کیفیت‏ ‏زندگی‏ ‏وجود‏ ‏دارد‏ (‏یوسفی،‏ ‏فتح‏ ‏آبادی،‏ ‏ایزانلو،‏ 1392).
‏عدم‏ ‏پیش‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏ویژگی‏ ‏مهم‏ ‏سایکوز‏ ‏از‏ ‏زمان‏ ‏کراپلین Kraepelin
‏ (1919‏؛ به نقل از عظیمی،1394)‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏گرفته‏ ‏شده‏ ‏است‏. ‏نویسندگان‏ ‏نوین‏ ‏بینش‏ ‏را‏ ‏بک‏ ‏ساختار‏ ‏چند‏ ‏بعدی‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏یک‏ ‏زنجیره‏ ‏اتفاق‏ ‏می‏ ‏افتد‏ ‏توصیف‏ ‏کرده‏ ‏اند‏. ‏رویکرد‏ ‏معاصر‏ ‏بر‏ ‏آگاهی‏ ‏بیمار‏ ‏از‏ ‏ویژگی‏ ‏ها‏ ‏تمرکز‏ ‏دارد‏. ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏مثال،‏ ‏آیا‏ ‏بیماران‏ ‏تشخیص‏ ‏می‏ ‏دهند:
‏ ‏الف‏) ‏که‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏بیماری‏ ‏روانی‏ ‏رنج‏ ‏می‏ ‏برند
‏ ‏ب‏) ‏نشانه‏ ‏هایشان‏ ‏پائولوژیک‏ ‏است
‏ ‏ج‏) ‏نیاز‏ ‏به‏ ‏درمان‏ ‏دارند
‏ ‏د‏) ‏علت‏ ‏با‏ ‏منبع‏ ‏نشانه‏ ‏هایشان‏ ‏یک‏ ‏بیماری‏ ‏است‏.
‏پژوهشگران‏ ‏پیشین‏ ‏مانند‏ ‏جاسپر Jaspers
‏ (1968) ‏و‏ ‏لوئیس ewis
‏ (1934) ‏بینش‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏یک‏ ‏پدیده‏ ‏واحد‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏گرفتند‏ ‏که‏ ‏یک‏ ‏بیمار‏ ‏با‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏دارد‏ ‏یا‏ ‏ندارد‏. ‏این‏ ‏نظر‏ ‏توسط‏ ‏مسیوی McEvoy
‏ ‏و‏ ‏همکاران‏ (1989) ‏به‏ ‏چالش‏ ‏کشیده‏ ‏شد‏ ‏آنها‏ ‏پیچیدگی‏ ‏پدیده‏ ‏را‏ ‏توصیف‏ ‏کردند‏ ‏و‏ ‏نشان‏ ‏دادند‏ ‏که‏ ‏برخی‏ ‏از‏ ‏بیماران‏ ‏باد‏ ‏روانی‏ ‏پیش‏ ‏دست‏ ‏نخورده‏ ‏دارند‏ ‏آنها‏ ‏نتیجه‏ ‏گرفتند‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏جای‏ ‏رابطه‏ ‏مستقیم‏ ‏بینش‏ ‏و‏ ‏روان،‏ ‏می‏ ‏توان‏ ‏آنها‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏پدیده‏ ‏های‏ ‏مجزا‏ ‏با‏ ‏فعل‏ ‏و‏ ‏انفعلات‏ ‏پیچیده‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏گرفت‏ (‏بک Beck
‏ ‏و‏ ‏همکاران،2004).
‏پر‏ ‏واضح‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏پیش‏ ‏مختلف‏ ‏نقش‏ ‏مهمی‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏توسعه‏ ‏پدیده‏ ‏روان‏ ‏پریشی‏ ‏بازی‏ ‏می‏ ‏کند‏. ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏مثال‏ ‏در‏ ‏شکل‏ ‏گیری‏ ‏و‏ ‏تداوم‏ ‏هذیان‏ ‏ها‏. ‏باورهای‏ ‏انحرافی‏ ‏به‏ ‏حدی‏ ‏شدید‏ ‏هستند‏ ‏که‏ ‏فرایندهای‏ ‏طبیعی‏ ‏آزمون‏ ‏واقعیت‏ ‏را‏ ‏که‏ ‏معمولا‏ ‏در‏ ‏روان‏ ‏پریشی‏ ‏تضعیف‏ ‏می‏ ‏شود‏ ‏تحت‏ ‏الشعاع‏ ‏قرار‏ ‏می‏ ‏دهند(عظیمی،1394).
‏بک‏ ‏و‏ ‏همکارانش(1997؛ به نقل از ‏ ‏یوسفی،‏ ‏فتح‏ ‏آبادی و‏ ‏ایزانلو،‏ 1392)‏ مشاهده‏ ‏کردند‏ ‏بیماران‏ ‏روان‏ ‏پریش‏ ‏علاوه‏ ‏بر‏ ‏سوء‏ ‏تعبیر‏ ‏واقعیت،‏ ‏توانایی‏ ‏یکپارچه‏ ‏سازی‏ ‏بازخوردهای‏ ‏املای‏ ‏مرتبط‏ ‏با‏ ‏باورهای‏ ‏هذیانی‏ ‏خودشان‏ ‏را‏ ‏ندارند‏. ‏آنها‏ ‏می‏ ‏پندارند‏ ‏که‏ ‏ناتوانی‏ ‏در‏ ‏بررسی‏ ‏و‏ ‏زیر‏ ‏سوال‏ ‏بردن‏ ‏اطلاعات‏ ‏ناهماهنگ،‏ ‏ممکن‏ ‏است‏ ‏در‏ ‏توسعه‏ ‏و‏ ‏تداوم‏ ‏باورها‏ ‏و‏ ‏تفکر‏ ‏هذیانی‏ ‏نقش‏ ‏داشته‏ ‏باشد.‏
‏فقدان‏ ‏آگاهی‏ ‏از‏ ‏بیماری‏ ‏روانی‏ ‏که‏ ‏نیازمند‏ ‏درمان‏ ‏است‏. ‏ممکن‏ ‏است‏ ‏نشانگر‏ ‏اختلال‏ ‏در‏ ‏بینش‏ ‏بالینی‏ ‏باشد‏ ‏این‏ ‏نوع‏ ‏بینش‏ ‏بر‏ ‏جنبه‏ ‏هایی‏ ‏از‏ ‏پدیدار‏ ‏شناسی‏ ‏بالینی‏ ‏متمرکز‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏برای‏ ‏تشخیص‏ ‏و‏ ‏درمان‏ ‏ضروری‏ ‏هستند،‏ ‏در ‏حالی‏ ‏که‏ ‏پیش‏ ‏شناختی‏ ‏ارزیابی‏ ‏و‏ ‏تصحیح‏ ‏باورهای‏ ‏تحریف‏ ‏شده‏ ‏و‏ ‏تفسیرهای‏ ‏نادرست‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏بر‏ ‏می‏ ‏گیرد‏. ‏این‏ ‏ارزیابی‏ ‏ها‏ ‏بر اساس‏ ‏سطوح‏ ‏بالاتر‏ ‏فرایندهای‏ ‏شناختی‏ ‏که‏ ‏گاهی‏ ‏اوقات‏ ‏فراشناخت‏ ‏نامیده‏ ‏می‏ ‏شوند‏ ‏نظیر‏ ‏توانایی‏ ‏برای‏ ‏تفکیک‏ ‏شود‏ ‏از‏ ‏سوء‏ ‏تفسیرها‏ ‏و‏ ‏ارزیابی‏ ‏مجدد‏ ‏آنها‏ ‏بنا‏ ‏شده‏ ‏است‏ (‏یک‏ ‏و‏ ‏همکاران،‏ 2004)‏.
‏پروچاسکا‏ ‏و‏ ‏نورکراس Prochaska‏ & Norcross
‏ (2007‏؛ به نقل از عظیمی،1394) مطرح‏ ‏می‏ ‏کنند‏ ‏که‏ ‏افزایش‏ ‏بینش‏ ‏و‏ ‏آگاهی‏ ‏فرد،‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏سنتی‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏فرایند‏ ‏های‏ ‏اصلی‏ ‏تغییر‏ ‏در‏ ‏هر‏ ‏نوع‏ ‏مداخله‏ ‏و‏ ‏روان‏ ‏درمانی‏ ‏بوده‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏درمانگران‏ ‏گرایش‏ ‏های‏ ‏مختلف،‏ ‏سالهاست‏ ‏که‏ ‏می‏ ‏کوشند‏ ‏تا‏ ‏خود‏ ‏آگاهی‏ ‏و‏ ‏بینش‏ ‏درمانجویان‏ ‏را‏ ‏بالا‏ ‏ببرند‏. ‏کاستنگای و‏ ‏هیل Castonguay & Hill
‏ (2007‏؛ به نقل از یوسفی،1389)‏ ‏مطرح‏ ‏کردند‏ ‏که‏ ‏هر‏ ‏نوع‏ ‏مداخله‏ ‏و‏ ‏روان‏ ‏درمانی،‏ ‏روشی‏ ‏برای‏ ‏کمک‏ ‏به‏ ‏بیماران‏ ‏از‏ ‏طریق‏ ‏درک‏ ‏و‏ ‏کشف‏ ‏خود‏ ‏است‏. ‏آنها‏ ‏بحث‏ ‏می‏ ‏کشند‏ ‏که‏ ‏پیش‏ ‏حمس‏ ‏ایشی،‏ ‏تسلط‏ ‏و‏ ‏خودکارآمدی‏ ‏مراجع‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏طریق‏ ‏فراهم‏ ‏سازی‏ ‏بین‏ ‏های‏ ‏جدید‏ ‏برای‏ ‏تجاربی‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏نظر‏ ‏کلنگ‏ ‏و‏ ‏تصادفی‏ ‏و‏ ‏غیر‏ ‏قابل‏ ‏توضیح‏ ‏می‏ ‏رسند،‏ ‏افزایش‏ ‏می‏ ‏دهد‏. ‏جستجوی‏ ‏پیش‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏ویژگی‏ ‏های‏ ‏بارز‏ ‏روان‏ ‏درمانی‏ ‏مبتنی‏ ‏بر‏ ‏روان‏ ‏تحلیل‏ ‏گری‏ ‏و‏ ‏رویکردهای‏ ‏متاثر‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏می‏ ‏باشد‏ ‏و‏ ‏اغلب‏ ‏به‏ ‏این‏ ‏رویکرد،‏ ‏درمان‏ ‏بینش‏ ‏مدار‏ ‏می‏ ‏گویند‏.
‏مداخله‏ ‏هایی‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏گستره‏ ‏درمانی‏ ‏سعی‏ ‏دارند‏ ‏نا‏ ‏آگاهی‏ ‏و‏ ‏بینش‏ ‏افراد‏ ‏را‏ ‏افزایش‏ ‏دهند‏. ‏در‏ ‏واقع‏ ‏می‏ ‏خواهند‏ ‏آگاهی‏ ‏های‏ ‏افراد‏ ‏را‏ ‏طوری‏ ‏افزایش‏ ‏دهند‏ ‏که‏ ‏آنها‏ ‏بتوانند‏ ‏موثرترین‏ ‏و‏ ‏سازگارانه‏ ‏ترین‏ ‏پاسخ‏ ‏را‏