فرمت فایل:ورد(DOC) فایل ویرایش.تعداد صفحات:323 صفحه بخشی از متن فایل:
سكرات مرگ به حق فرا مى‌رسد و به انسان گفته مى‌شود: اين همان چيزى است كه از ان مى‌گريختى. در اين ايه‌ٔ شريفه و ايات متعدد ديگر، روى حق بودن مرگ تكيه شده است. چنانكه قران كريم مى‌فرمايد: و اعبد ربّك حتّى يا تيك اليقين (848) پروردگارت را عبادت كن تا يقين (مرگ) به سراغ تو ايد. انسان هر چيزى را انكار كند، نمى‌تواند اين واقعيت را منكر شود كه سرانجام، مرگ درِ خانه‌ٔ همه را مى‌كوبد و همه را با خود مى‌برد. توجه به حقانيت مرگ هشدارى است براى همه‌ٔ انسان‌ها كه بيشتر و بهتر بينديشند و از راهى كه در پيش رو دارند، باخبر شوند و خود را براى ان اماده سازند.(849) انسان تا در دنياست، باور نمى‌كند كه دست او خالى است و زاد و توشه‌ٔ سفر را كه تقوا و عمل صالح است، تهيه نمى‌كند، با اين كه قران كريم امر به برداشتن زاد و توشه كرده است؛ تزوّدوا فانّ خير الزّاد التّقوى (926). از اين رو، وقتى در استانه‌ٔ مرگ قرار مى‌گيرد و پرده كنار مى‌رود، تقاضا و ارزوى برگشت مى‌كند:
الف ـ ارزوى برگشت براى انجام عمل صالح؛ حتّى اذا جا احدهم الموت قال ربّ ارجعون لعلّى اعمل صالحا(927)
ب ـ ارزوى برگشت براى صالح شدن؛ و انفقوا ممّا رزقناكم من قبل ان ياتى احدكم الموت فيقول ربّ لولا اخّرتنى الى اجل قريب فا صّدّق وا‌كن من الصّالحين (928). اين، سخنى است كه هر انسان مجرمى به هنگام گرفتارى در عذاب براى نجات خود مى‌گويد، اما وقتى كه نجات پيدا كرد، باز به كارهاى زشت خود ادامه مى‌دهد.
قران كريم مى‌فرمايد: گروهى هنگام مشاهده‌ٔ عذاب الهى در قيامت تقاضاى برگشت مى‌كنند و اگر برگردند، به همان روش خود ادامه مى‌دهند؛ و لو ترى اذ وقفوا على النّار... و لو ردّوا لَعادوا لما نُهوا عنه (929)
سكرات مرگ به حق فرا مى‌رسد و به انسان گفته مى‌شود: اين همان چيزى است كه از ان مى‌گريختى. در اين ايه‌ٔ شريفه و ايات متعدد ديگر، روى حق بودن مرگ تكيه شده است. چنانكه قران كريم مى‌فرمايد: و اعبد ربّك حتّى يا تيك اليقين (848) پروردگارت را عبادت كن تا يقين (مرگ) به سراغ تو ايد. انسان هر چيزى را انكار كند، نمى‌تواند اين واقعيت را منكر شود كه سرانجام، مرگ درِ خانه‌ٔ همه را مى‌كوبد و همه را با خود مى‌برد. توجه به حقانيت مرگ هشدارى است براى همه‌ٔ انسان‌ها كه بيشتر و بهتر بينديشند و از راهى كه در پيش رو دارند، باخبر شوند و خود را براى ان اماده سازند.(849) انسان تا در دنياست، باور نمى‌كند كه دست او خالى است و زاد و توشه‌ٔ سفر را كه تقوا و عمل صالح است، تهيه نمى‌كند، با اين كه قران كريم امر به برداشتن زاد و توشه كرده است؛ تزوّدوا فانّ خير الزّاد التّقوى (926). از اين رو، وقتى در استانه‌ٔ مرگ قرار مى‌گيرد و پرده كنار مى‌رود، تقاضا و ارزوى برگشت مى‌كند:
الف ـ ارزوى برگشت براى انجام عمل صالح؛ حتّى اذا جا احدهم الموت قال ربّ ارجعون لعلّى اعمل صالحا(927)
ب ـ ارزوى برگشت براى صالح شدن؛ و انفقوا ممّا رزقناكم من قبل ان ياتى احدكم الموت فيقول ربّ لولا اخّرتنى الى اجل قريب فا صّدّق وا‌كن من الصّالحين (928). اين، سخنى است كه هر انسان مجرمى به هنگام گرفتارى در عذاب براى نجات خود مى‌گويد، اما وقتى كه نجات پيدا كرد، باز به كارهاى زشت خود ادامه مى‌دهد.
قران كريم مى‌فرمايد: گروهى هنگام مشاهده‌ٔ عذاب الهى در قيامت تقاضاى برگشت مى‌كنند و اگر برگردند، به همان روش خود ادامه مى‌دهند؛ و لو ترى اذ وقفوا على النّار... و لو ردّوا لَعادوا لما نُهوا عنه (929)
